Piwo jest najstarszym napojem alkoholowym na świecie, co potwierdzają pierwsze wzmianki dotyczące jego produkcji sięgające 4000 lat p.n.e. Pierwsze piwne napoje przygotowywane przez Sumerów były produkowane z orkiszu. Produkcją zajmowały się kobiety. Piwo to nie było filtrowane, przez co często pływały w nim resztki chleba, ziarna czy owoców. Sumerowie wytwarzali dwa gatunki: ciemne, mocne dla mężczyzn oraz jasne, pszeniczne dla kobiet.
Spadkobiercy Sumerów – Babilończycy jako pierwsi zaczęli używać chmielu jak przyprawy do piwa w celu poprawienia jego walorów smakowych. Picie złotego trunku w owej cywilizacji było bardzo popularne – każdemu obywatelowi dziennie przysługiwały trzy litry napoju, a dla osób wysoko postawionych aż do pięciu litrów. Podobnie w Egipcie piwo było najważniejszym napojem, szczególnie wśród żołnierzy i robotników. W starożytnej Grecji i Rzymie picie piwa w znacznej mierze ustąpiło miejsce zdobywającemu popularność winu.
W średniowieczu w zdecydowanej większości Europy piwo było głównym napojem, wino dominowało jedynie na południu kontynentu. Rolę kobiet w wytwarzaniu trunku przejęli klasztorni mnisi, którzy ową sztukę opanowali do perfekcji. Początkowa produkcja na potrzeby własne z czasem stała się poważnym źródłem dochodów dla wielu opactw. Jednocześnie bocznym torem rozwijało się browarnictwo miejskie, które z czasem również stało się źródłem dochodów dla wielu browarów zlokalizowanych za murami miast. Karol Wielki dostrzegł znaczącą rolę piwa przez co ustanowił urząd intendenta, który miał za zadania kontrolowanie jakości owego trunku.
Przez całe średniowiecze technologia produkcji nie zmieniła się znacząco, dopiero w czasach nowożytnych tj. XVIII wieku odkrycia przyrządów takich jak np. termometr alkoholowy, czy badania nad fermentacją Antoine Lavoisiera przyniosły znaczne zmiany dla europejskiego browarnictwa. W 1843 roku skonstruowano pierwszy cukromierz, rewolucjonizujący pomiar zawartości ekstraktu w brzeczce, a tym samym receptury piwne. Dzięki procesowi pasteryzacji, odkrytemu w 1862 roku przez Ludwika Pasteura, możliwe stało się pełne kontrolowanie procesu fermentacji brzeczki. Niedługo później wyhodowano czystą kulturę drożdży dolnej fermentacji, która to do dziś stanowi podstawę piw dolnej fermentacji – lagerów.
Z czasem wiele małych i średnich browarów zostało zamkniętych lub wykupionych przez znacznie większych konkurentów, tworząc wielkie fabryki i ośrodki piwowarskie. Obecnie można dostrzec trend picia piw małych, regionalnych browarów.
źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Historia_piwa
Nutka chmielu 